De 10.000-uur regel: waarom het niet genoeg is

Gast Column Jori van de Spijker – Managing Consultant

Gefeliciteerd met je titel Insights Professional of the year! In het juryrapport lezen we dat je het voorbeeld gebruikt van de 10.000 uur, kun je daar wat meer over vertellen?

Jori: “Jazeker, dat was een mooi voorbeeld waar ik vlak voor mij jurygesprek over las in de krant. Het gaat over de golfer Dan McLaughlin. Ik had nog nooit van hem gehoord en ik denk veel mensen niet.  Het blijkt dat hij een ambitieuze Amerikaan is die dacht handig gebruik te kunnen maken van de 10.000 regel. Het fenomeen komt uit het boek Outliers van Malcolm Gladwell. Gladwell schrijft dat om echt heel goed te worden in wat je doet, of het nu koken, voetballen of marktonderzoek is, zolang je er 10.000 uur of meer aan hebt gewerkt, dan ben je een topper in je vakgebied. Een mooi idee, dacht McLaughlin, die vervolgens bedacht om op die manier professioneel golfer te worden en daarmee veel geld te verdienen. Hij wijdde zijn leven aan het trainen voor golfer, wat hij “The Dan Plan” noemde. Echter, hij heeft opgegeven na 6.003 uur, hij had het niveau niet gehaald en hij wilde niet meer. Zelf vind ik het verhaal van McLaughlin niet zozeer teleurstellend, maar juist inspirerend. Het betekent dat je niet zomaar iets kan gaan doen voor 10.000 uur omdat je prof wil worden en misschien veel geld wil verdienen. Er moet meer achter zitten waarom je het wil doen, en dat herken ik ook in mijn eigen werk.”

“Die 10.000 uur zijn het gevolg van iets doen waar je passie voor hebt, het samen met anderen doen en niet voor jezelf.”

Je zegt dat er meer nodig is dan uren alleen, hoe zit dat?

Jori: “Het begint niet met de 10.000 uur, maar met passie hebben voor wat je doet. Iets waar je vol energie je bed voor uitkomt, en samen doet met anderen. McLaughlin stond elke dag op de baan, maar dat deed hij alleen, en vond dat vreselijk saai. Je haalt juist energie uit samenwerken, en samen groeien. Iets wat DVJ typeert is dat iedereen werkt met een passie voor onderzoek, samen groeit, en samen uitdagingen aangaat. Samen nadenken over nieuwe onderzoeksoplossingen. Naast passie en samenwerken draait het ook om elkaar helpen. Je doet het niet voor jezelf, maar ook voor een ander. Toen McLaughlin ging golfen was hij heel erg bezig met de mogelijkheid om veel geld te verdienen, dat is volgens mij geen langdurende motivatie. Je krijgt juist energie als je anderen kan helpen, collega’s, maar ook klanten. Als ik dat naar ons werk vertaal, krijg ik energie van het helpen van anderen om de wereld snappen, en hen helpen om de juiste beslissingen te maken in een steeds complexere wereld vol met data. Die 10.000 uur zijn het gevolg, en niet de oorzaak. Dan volgt het succes vanzelf.”

Is dat waar je je eigen succes aan wijdt?

Jori: “Zeker. Maar niet alleen mijn succes, maar van heel DVJ. Het typeert hoe ik wil werken, maar ook hoe iedereen bij DVJ wil werken: met passie, samen, en altijd bereid om elkaar en onze klanten te helpen. Dat leidt tot onze groei, maar het draait niet alleen om onze ontwikkeling. Een van de belangrijkste pilaren van DVJ is kennis delen, en merken helpen hun groeidoelstellingen te realiseren. We spreken dan ook met veel passie op verschillende evenementen en presenteren jaarlijks de resultaten van ons Brand Growth onderzoek, dit najaar tijdens de NIMA MarketingDay, en tijdens ons eigen Brand Growth Event op 30 september aanstaande. Ik kijk er erg naar uit om dit jaar de resultaten van het onderzoek te mogen delen tijdens beide events. Dat is waar ik energie uithaal. Ondanks dat McLaughlin zijn doel niet heeft bereikt, heeft hij mij zeker geïnspireerd: 10.000 uur is niet het vertrekpunt, het is het resultaat van passie, samenwerken, en anderen helpen. Alleen zo haal je het maximale uit jezelf.”